Zajęcia edukacyjno-terapeutyczne
(wspomaganie szkolne, terapia psychologiczno-pedagogiczna, rewalidacja)
Zajęcia przeznaczone dla dzieci w wieku szkolnym w każdym przedziale wiekowym: od najmłodszego wieku szkolnego, gimnazjalistów i młodzieży starszej wymagającej dodatkowej pomocy w opanowaniu podstawowych umiejętności szkolnych: pisania, czytania, liczenia lub terapii dysleksji. Zajęcia o charakterze reedukacyjnym przeznaczone dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi z klas integracyjnych i ogólnodostępnych. Ich celem jest rozwijanie mocnych stron dziecka i wyrównywanie jego deficytów w zakresie:
- czynności poznawczych (percepcja, uwaga, pamięć, myślenie),
- umiejętności szkolnych ( m.in. grafomotoryka, pisanie, nauka czytania, dopasowywanie i sortowanie, umiejętności matematyczne, rozszerzanie wiedzy ogólnej, przygotowanie do nauki z podręcznikiem),
- umiejętności społecznych,
- motoryki małej i dużej,
- koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Terapia psychologiczno-pedagogiczna to specjalistyczne działania mające na celu niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju trudności w nauce. Odpowiednie oddziaływania specjalistyczne o charakterze psychologiczno – pedagogicznym, profilaktycznym są szczególnie ważne na początku kariery szkolnej dziecka.
Brak osiągnięć w nauce, częste niepowodzenia zazwyczaj wiążą się z trudnościami w czytaniu, pisaniu, liczeniu i innych czynnościach szkolnych i odnoszą się do dzieci:
- z zakłóceniami funkcji wzrokowych i słuchowych,
- z zakłóceniami i opóźnieniami rozwoju ruchowego razem z zakłóceniami procesu lateralizacji,
- o zaburzonym rozwoju procesów emocjonalno – motywacyjnych,
- z zaburzeniami mowy,
- z zaburzeniami zdolności matematycznych,
- z zaburzeniami dynamiki procesów nerwowych.
Terapia pedagogiczna
Terapia pedagogiczna zwana również reedukacją, zajęciami korekcyjno – kompensacyjnymi to m.in. terapia trudności dyslektycznych, psychomotoryki, ortografii, grafomotoryki, zaburzeń koncentracji uwagi, koordynacji wzrokowo – ruchowej, pamięci słuchowej i wzrokowej. To rodzaj terapii pedagogicznej ukierunkowanej na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka. Zajęcia te organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się, czyli z dysleksją rozwojową: w formie dysleksji, dysortografii lub dysgrafii. W klasach I-III szkoły podstawowej najważniejszym celem zajęć jest rozpoznanie i usuwanie przyczyn trudności w uczeniu się dziecka, w tym ryzyka trudności specyficznych, a więc usprawnianie funkcji spostrzegania wzrokowego, funkcji słuchowej, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, funkcji motorycznych; wyrównywanie braków w zakresie edukacji polonistycznej i matematycznej oraz rozwijanie pozytywnej motywacji do pracy. W klasach IV-VI szkoły podstawowej, celem zajęć jest głównie stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego uczniom z utrudnieniami rozwojowymi, umożliwienie uczniom opanowania podstawowych umiejętności czytania i pisania, wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach będących przyczyną trudności szkolnych oraz przezwyciężanie skutków niepowodzeń szkolnych, tj. trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu, a także ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.
Zajęcia rewalidacyjne:
Zajęcia indywidualne – organizowane dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. W trakcie zajęć rewalidacji ćwiczymy orientację przestrzenną i poruszanie się, rozwijamy umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne, usprawniamy zaburzone funkcje poznawcze (pamięć, uwagę, spostrzeganie świata przy pomocy zmysłów, myślenie).
Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze dla klas 1-6:
Zajęcia dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Zajęcia mają na celu uzupełnianie i wyrównywanie zaległości w wiadomościach ogólnych bądź z konkretnych przedmiotów, które powstały na skutek słabszych możliwości intelektualnych albo dłuższej nieobecności ucznia w szkole. Z założenia, pomoc dydaktyczno-wyrównawcza ma pomóc uczniowi nadrobić zaległości na tyle, by mógł on osiągnąć postęp w opanowaniu pewnych treści edukacyjnych. Mogą być grupowe do 3 osób – wymaganiem jest ten sam poziom edukacyjny.
Stymulowanie rozwoju małego dziecka z elementami Stosowanej Analizy Zachowania:
to wielospecjalistyczne, kompleksowe i intensywne działania, mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do czasu podjęcia przez dziecko nauki w szkole, a także pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w nabywaniu przez nich umiejętności postępowania z dzieckiem.
Dla dzieci od 3 do 7 lat w ramach WWR w zależności od dysfunkcji dziecka terapia zawiera: elementy terapii pedagogicznej, Terapii Ręki, ZRKES, stymulowanie rozwoju poznawczego. Dzieci objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju: wcześniej zdobywają sprawność w okresie samoobsługi, stają się bardziej sprawne ruchowo, dojrzalsze poznawczo i emocjonalnie, uzyskują gotowość do przebywania w nowym środowisku, łatwiej nawiązują kontakty rówieśnicze, są lepiej przygotowane do rozpoczęcia systematycznej nauki szkolnej.